چرا قرآن به زبان عربی است؟

زبان قرآن، زبان عربی است که در قران گاه، به قرآن عربی (هفت مورد) و زمانی به لسان عربی (سه مورد) و یا (حکم عربی) یک مورد تعبیر شده و در تمامی موارد استعمال ، از آن با تجلیل و عظمت یاد شده است. ارسال رسولان و پیامبران الهی به سوی اقوام و ملت های مختلف، جز به زبان آنها صورت نگرفته و این هم زبانی هر پیامبر با قوم خویش یک اصل کلی و فراگیر بوده است: « و ما أرسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبین لهم» ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا (حقایق را) برای آنان بیان کند.(ابراهیم4) این قاعده کلی در ارسال رسل الهی ، در زمینه انزال کتب آسمانی نیز جاری گشته است: « و کذالک اوحینا الیک قرانا عربیا لتنذر ام القری و من حولها» و بدین گونه قرآن عربی به سوی تو وحی کردیم تا مردم مکه و کسانی را که پیرامون آنند هشدار دهی.(شوری7) بنابراین، عربی بودن قرآن امری طبیعی بوده است؛ چرا که پیامبر از میان قومی مبعوث به رسالت گشت که زبانشان عربی بود. این امر منافاتی با رسالت جهانی و دعوت همگانی او که برای همه عصرها و نسل هاست و هدایتگری کتابش که « هدی للناس » است ، ندارد.